Hvala i zahvala pripada Allahu, subhanehu ve te'ala, neka je salavat i selam na Njegova Poslanika -pečata poslanstva, na njegovu porodicu, prijatelje i sve one koji ga slijede do Sudnjega dana, a zatim:
Doista Allah, azze ve dželle objavio je ovaj Kur'an kako bi ljudi razmišljali o njegovi porukama, uzimali pouku i na kraju ono što je bitno radili shodno Kur'anskim propisima, rekao je Allah Uzvišeni:
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا [٤٧:٢٤]
"Zašto oni ne razmisle o Kur'anu, ili su im na srcima katanci!" (Prijevod značenja Muhammed – Muhamed, ajet 23.)
Povodeći se i radeći shodno poruci ovoga ajeta, želim da poslušamo i razmislimo o riječima Gospodara Uzvišenog, uzimajući pouke i poruke koje se kriju iza ovih plemeniti riječi:
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا [٣٣:٣٦]
"Kada Allah i Poslanik Njegov nešto odrede, onda ni vjernik ni vjernica nemaju pravo po svom nahođenju postupiti. A ko Allaha i Njegova Poslanika ne posluša, taj je sigurno skrenuo s Pravoga puta." (Prijevod značenja El-Ahzāb – Saveznici, ajet 36.)
Komentarišući ove riječi rekao je hafiz Ibn Kesir, rahmetullahi alejhi: "Ovaj ajet, odnosno njegovo značenje je općenito u svim stvarima, odnosno kada Allah i Njegov Poslanik donesu presudu po određenom pitanju (stvari) onda nema niko pravo da postupi drugačije, niti da uzme za neko drugo mišljenje, baš onako kako je rekao Uzvišeni u drugom ajetu:
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا [٤:٦٥]
"I tako Mi Gospodara tvoga, oni neće biti vjernici dok za sudiju u sporovima međusobnim tebe ne prihvate i da onda zbog presude tvoje u dušama svojim nimalo tegobe ne osjete i dok se sasvim ne pokore." (Prijevod značenja En-Nisā’ – Žene, ajet 65.)
Iz toga razloga Allah je ukorio one koji postupe drugačije, pa kaže, azze ve dželle:
وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا [٣٣:٣٦]
"A ko Allaha i Njegova Poslanika ne posluša, taj je sigurno skrenuo s Pravoga puta." (Prijevod značenja El-Ahzāb – Saveznici, ajet 36.)
Kao i riječi:
فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَن تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ [٢٤:٦٣]
"Neka se pripaze oni koji postupaju suprotno naređenju Njegovu, da ih iskušenje kakvo ne stigne ili da ih patnja bolna ne snađe." (Prijevod značenja En-Nūr – Svjetlost, ajet 63.) (Tefsir Ibn Kesir pod br. 11/170)."
Bilježi imam Ahmed u Musnedu i imam Muslim u svome Sahihu hadis od Ebi Burze El-Eslemija, radijjallahu anu, da je rekao: "Ensarije koji su imali neudate kćerke ne bi ih udavali sve dok ne bi upitali Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da li on ima potrebu za njima (da li on želi da ih ženi). Tako jedne prilike Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem reče jednom Ensariji: Oženi me kćerkom svojom! Na što mu reče ovaj Ensarija: Divanli si ti prosac i velike li počasti za mene o Allahov Poslaniče! Na to reče Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem: Ja nju ne želim za sebe! Ensarija reče: Pa kome onda o Allahov Poslaniče? Allahov Poslanik reče: Za Džulejbiba! Na to ashab reče: Sačekaj dok se posavjetujem sa njenom majkom. Došaviši do supruge i obavjestivši je da Allahov Poslanik prosi njenu kćeru, ona također reče isto ono što je i on rekao: Divan li je prosac Allahov Poslanik, i radosne su moje oči. Na to muž joj reče: No, međutim Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ne prosi je za sebe, nego prosi je za Džulejbiba, na što ona reče: Džulejbibu da dam kćerku, Džulejbibu da dam kćerku, Džulejbibu da dam kćerku? Nakon toga reče: Ne, tako mi Allaha neću je udati za njega! Nakon što je krenuo otac dijevojek da obavjesti Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ono što je kazala njena majka, dijevojka reče: Ko me je zaprosio? Na što je obavjesti majka, a ona reče: Zar ćete da odbijete Allahova Poslanika? Udajte me, jer doista ja neću biti na gubitku. Nakon toga njen otac ode do Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, te ga obavjesti o pristanku, i on je uda za Džulejbiba.
Dalje priča ravija hadisa: Jedne prilike Allahov Poslanik, salallahu alejhi ve sellem, izađe u vojni pohod, i nakon što je Allah dao da muslimani pobijede, Allahov Poslanik reče svojim drugovima: Jeste li izgubili nekoga? Rekoše: Izgubili smo toga i toga. Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, opet upita: Pogledajte jeste li izgubili nekoga (da li vam neko nedostaje)? Na šta rekoše: Ne, o Allahov Poslaniče! A Allahov Poslanik kaza: No, međutim ja sam izgubio Džulejbiba!
Nakon toga ashabi počeše da ga traže među ubijenim muslimanima, te ga nađoše pored sedmorice koju je ubio prije nego su ga ubili. Ashabi obavjestiše Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da su našli Džulejbiba pored sedmorice mušrika koje je ubio, i Allahov Poslanik dođe do njega i reče: "Ubio je sedmoricu prije nego li su ga ubili, on je od mene a ja sam od njega, on je od mene a ja sam od njega." Tako da to reče dva ili tri puta, zatim ga Allahov Poslanik stavi u Kabur i zakopa ga, i nije spomenuto da su ga okupali."
Dalje priča Sabit, radijjallahu anhu: 'Među ensarijkama nije bilo žene sa obilnijom nafakom od nje.''
A pričao je Ishak Ibn Abdullah Ibn Ebi Talha Sabitu, radijjallahu anhu: "Da li znaš šta je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, dovio za nju (dijevojku) kada je pristala da se uda za Džulejbiba, radijjallahu anhu? Ishak reče: " Gospodaru, obaspi je najboljim hajrom i bereketom i ne dozvoli da njen život zadesi siromaštvo i nedaće." Dalje kaže Ishak:“Vidio sam je da najviše dijeli imetka na Allahovom putu među ensarijama“. (Bilježi imam Ahmed u Musnedu pod br. 19784 i kaže da je hadis na šartovima imama Muslima, a on ima osnovu u Sahih Muslimu pod br. 2472).
Koristi koje se mogu razumjeti iz ajeta:
Obaveza na vjerniku je da bude potpuno pokoran Allahu i Njegovu Poslaniku, i da se brzo i bez razmišljanja odaziva na te pozive. Rekao je Allah, azze ve dželle:
إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [٢٤:٥١]وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ [٢٤:٥٢]
"Kad se vjernici Allahu i Poslaniku Njegovu pozovu, da im on presudi, samo reknu: "Slušamo i pokoravamo se!" – Oni će uspjeti. Oni koji se Allahu i Poslaniku Njegovu budu pokoravali, koji se Allaha budu bojali i koji od Njega budu strahovali – oni će postići ono što budu željeli." (Prijevod značenja En-Nūr – Svjetlost, ajet 51-52).
Ashabi Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, su svima nama primjer kako se treba brzo odazvati i povesti za naredbama Allaha i Njegova Poslanika. Bilježe imam Buhari i Muslim u svojim Sahihima hadis od Enes Ibn Malika, radijjallahu anhu da je kazao: "Bio sam u kući Ebu Talhe, gdje sam posluživao alkohol, pa je došao čovjek i rekao: "Zar vam nije došla vijest o zabrani alkohola? Allah je objavio njegovu zabranu." Kaže Enes, radijjallahu anhu,: "Reče mi Ebu Talha: "Enese, ustani i prolij alkohol!" Pa su ashabi prolili alkohol, tako da je tekao ulicama Medine. (Buharija pod br.4617 i Muslim pod br.1980).
Također rekao je Allah Uzvišeni:
الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ [٣:١٧٢]
"One koji su se Allahu i Poslaniku i nakon zadobijenih rana odazvali, one između njih, koji su dobro činili i bogobojazni bili – čeka velika nagrada." (Prijevod značenja Ālu ‘Imrān – Imranova porodica, ajet 171).
Griješenje i nepokornsot Allahu, subhanehu ve te'ala i Njegovu Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, je razlog zablude na dunjaluku i ahiretu, shodno riječima Allaha, azze ve dželle:
وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا [٣٣:٣٦]
"A ko Allaha i Njegova Poslanika ne posluša, taj je sigurno skrenuo s Pravoga puta." (Prijevod značenja El-Ahzāb – Saveznici, ajet 36).
Vjerniku i vjernici kada dođe neka naredba ili pak zabrana od njihova Gospodara ili Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ta oni nemaju onda nikakvog izbora osim da se povedu shodno naredbi ili zabrani, naprotiv oni treba da budu svjesni svakoga momenta da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, preči njima od njih sami, rekao je Uzvišeni:
النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ ۖ
"Vjerovjesnik je preči vjernicima nego oni sami sebi…" (Prijevod značenja El-Ahzāb – Saveznici, ajet 6).
Također ono što se razumije iz ajeta jeste da islam briše prividne granice između bogati i siromašnih, između uglednih (koji imaju ugledno porijeklo) i onih koji su manje poznati (ugledni), nego se gleda vjera i bogobojaznost. Najbolji primjer rečenom imamo u ashabima Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, koliko je samo ashaba koji su prethodno bili robovi a nakon islama postali slobodni, i oženili pripadnice "počasne loze" od ashaba poput: Zejda Ibn Harisa koji je oženio Zejnebu kćerku Džahša, Mikdad Ibn Esveda koji je oženio kćerku Zubejra, i Bilal Ibn Rebah koji je oženio sestru Abdurrahmana Ibn Avfa, neka je Allah zadovoljan sa njima svima.
Gospodaru, učvrsti nas na putu islama, ne iskušavaj nas sa onim što nećemo moći podnijeti, učini nas od onih koji se iskreno kaju za učinjene grijehe, od onih koji vole druge muslimane i čuvaju njihovu čast, čak više i od svoje časti, uputi našu djecu i naše potomke i učini ih časnim pripadnicima ummeta, budi nam milostiv na Sudnjem danu i počasti nas u džennetu, društvom sa: poslanicima, šehidima i dobrim ljudima!
Primjedbe
Objavi komentar